MOLAKA--మొలక

కనిపించే చిత్రాలు కర్నాటక రాష్ట్రం మాండ్య జిల్లా శ్రీరంగ పట్న లోనివి. శ్రీరంగ పట్న అటు కర్నాటక లో మాత్రమే కాకుండా దక్షిణ భారత దేశలో ప్రసిద్ది. అనేక మంది యాత్రికులు, శ్రీరంగ స్వామి భక్తులు అక్కడికి వెళ్లి వస్తుంటారు. శ్రీరంగ పట్న గురించి నేనెందుకు ప్రస్తావిస్తున్నానో తెలియాలంటే 1984 లోకి వెళ్ళాలి. అప్పుడు నేను ఖమ్మం ఎస్.ఆర్&బి.జి.ఎన్.ఆర్ డిగ్రీ కళాశాలలో చదువుతున్నాను. అప్పుడప్పుడే మిమిక్రీ కళలో ప్రావీణ్యత సంపాదిస్తూ జిల్లాలో పేరు తెచ్చు కుంటున్నాను. ఖమ్మం ఆంధ్రా గర్ల్స్ హై స్కూల్ లో ఒక ప్రైవేట్ ఆర్గనైజేషన్ ఆధ్వర్యంలో ఫిబ్రవరి 4వ తేదీన పెద్ద ఎత్తున సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు జరిగాయి. జనం కిక్కిరిసి పోయారు. అక్కడ నా ప్రదర్శన కూడా ఏర్పాటు చేశారు. ప్రోగ్రామ్ పూర్తి కాగానే నెహ్రూ యువ కేంద్ర సూపరింటెండెంట్ శ్రీ కాశీనాధ్ అక్కడకు వచ్చి తనను పరిచయం చేసు కున్నారు. అయితే ఆయన వచ్చింది ఆ కార్యక్రమానికి కాదు. నాకోసం వచ్చారు. కర్ణాటక రాష్ట్రం లోని శ్రీరంగ పట్న లో జాతీయ సమైక్యతా శిబిరాలు ఉన్నందున టీమ్ వెళుతుందని, అందులో నిన్ను కూడా ఎంపిక చేశామని తెలిపారు. అప్పటిదాకా నాకు నెహ్రూ యువ కేంద్ర అంటే ఏమిటో, వాళ్ళెవరో ఏమీ తెలియదు. ఇప్పటి మాదిరిగా అప్పుడు సెల్ ఫోన్లు కాదు గదా మామూలు ఫోన్లు కూడా లేవు. దాంతో నా కోసం ప్రత్యేకంగా ప్రోగ్రాం దగ్గరకు వచ్చి పరిచయం చేసుకొని రెండు రోజుల్లో శ్రీరంగ పట్న బయలు దేరాలని చెప్పారు. రెండు రోజుల్లో బయలు దేరడం కష్టమే అయినా నాకు ప్రాధాన్యత ఇచ్చారు కాబట్టి ఒప్పుకున్నాను. అప్పుడు NYK Dist Coordinator గా "నారాయణ స్వామి" అనే అధికారి ఉండే వారు. మంచి అధికారిగా ఆయనకు పేరు ఉంది. నేను కర్ణాటక క్యాంప్ కు ఒప్పుకున్నానని తెలిసి ఆయన కూడా సంతోషించారు. క్యాంపు కు వచ్చిన వారంతా ఖమ్మం అర్బన్ మండలం వి.వెంకటాయపాలెం తదితర గ్రామాల యూత్. వాళ్ళు క్రీడాకారులు కావడంతో కొందరు భారీ సైజు లో ఉన్నారు. వాళ్ళతో పోల్చు కుంటే నేను చాలా చిన్న వాన్ని. వారిలో వెంకటాయపాలెం మాజీ సర్పంచ్ ఆదినారాయణ, రామానుజ రావు తదితరులు ఉన్నారు. మిగతా వారి పేర్లు నాకు గుర్తుకు లేవు. మమ్మల్నందరినీ superintendent శ్రీ కాశీనాధ్ బెంగళూర్ మీదుగా శ్రీరంగపట్న తీసుకెళ్లారు. వెళ్ళేముందు బెంగళూరు లో గాంధీ సినిమా తెలుగు వెర్షన్ చూపించారు. నా జీవితంలో నేను మన రాష్ట్రం దాటి మొట్ట మొదట ఇతర రాష్ట్రానికి వెళ్ళింది శ్రీరంగ పట్న మే. అక్కడి ప్రభుత్వ జూనియర్ కళాశాలలో క్యాంప్ ఏర్పాటు చేశారు. మొదటి రోజు స్వాగతం లో భాగంగా సాయంత్రం వేళలో భారీగా సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు జరిగాయి. అన్ని రాష్ట్రాల వారు తమ టీమ్ పేరు ఇచ్చారు. ఆంధ్ర ప్రదేశ్(అప్పటి ఉమ్మడి రాష్ట్రం) తరఫున ఎవ్వరూ ప్రిపేర్ గా లేక పోవడంతో పేరు ఇవ్వలేదు. కార్యక్రమాలు ప్రారంభమయ్యాక దేశంలోని అన్ని రాష్ట్రాల బృందాలు ప్రదర్శన ఇస్తున్నాయి. మన రాష్ట్రం నుంచి ప్రదర్శన లేక పోవడంతో లోటుగా అనిపించి మన టీమ్ వాళ్ళే తెగ ఫీలయ్యారు. ఏదో విధంగా మొదటి రోజు తెలుగు వాళ్ళ ప్రోగ్రాం ఉండాల్సిందే అని పునర్ నిర్ణయం తీసుకున్నారు. మిమిక్రీ చెయ్యమని నన్ను అడిగారు. నేను సరే అన్నాను. ముందు పేరు ఇవ్వలేదు,అందువల్ల ఇప్పుడు వీలు పడదు అని నిర్వాహక కమిటీ అధికారులు తేల్చి చెప్పారు. మనవాళ్ళు బ్రతిమిలాడితే 5 నిమిషాలు ఇచ్చారు. అప్పటిదాకా పాటలు, నృత్యాలు చాలా ఎక్కువగా జరిగాయి. నిర్వాహకులు గానీ, ప్రేక్షకులు గానీ మిమిక్రీ వినడం తక్కువ. అప్పటికి చాలా మంది దృష్టిలో మిమిక్రీ కొత్త కళ. దాంతో నా మిమిక్రీ కి అనూహ్య స్పందన వచ్చింది. భారీ ఎత్తున జనం హాజరయ్యారు. అందరూ నా ప్రదర్శన చూసి సంబ్రమాశ్చర్యాలతో ఆనందించారు. 5 నిమిషాలు కాస్తా 20 నిమిషాలకు పెరిగింది. అప్పటిదాకా జరిగిన ప్రోగ్రాం లన్నీ మరచి పోయారు. నా ప్రదర్శన మాత్రమే గుర్తు పెట్టుకున్నారు. అందుకు కారణం మిమిక్రీ కళ వారికి కొత్త. నేను అనుకరించేవి వివిధ రకాల సౌండ్స్, ప్రపంచ యుద్ద సన్నివేశాలు, వాహన శబ్దాలు, చేజింగ్ అనుకరణ, ఖుర్బానీ సినిమా పాటల మ్యూజిక్ లు, ఇందిరాగాంధీ, ఎన్.టి.ఆర్ ఉపన్యాసాలు. నేను చేసే ఐటమ్స్ అన్నీ వారికి అర్ధం అవుతున్నాయి. తెల్లారి శ్రీరంగ పట్న జనంలో చర్చనీయాంశం. ఇప్పుడు మిమిక్రీ కళ అన్ని ప్రాంతాలకు పాకింది. అప్పుడు వారి దృష్టిలో కొంచెం అరుదైన కళ కావడం వల్ల నా ప్రదర్శన ఎక్కువగా విజయవంతం అయ్యింది. ఆ తర్వాత రోజుల్లో తెలుగు రాష్ట్రం తరఫున వి.వెంకటాయపాలెం వారు ఎలుగుబంటి వేషం తో నృత్యాలు తదితర కార్యక్రమాలు ప్రదర్శించారు. తిరిగి చివరి రోజు కార్యక్రమాన్ని ప్రత్యేకంగా ఏర్పాటు చేశారు. అయితే "ఆండ్రూపో" మృతి చెందిన కారణంగా చివరి రోజు కార్యక్రమం రద్దయ్యింది. లేకపోతే ముగింపు లో కూడా వెలిగే వాన్ని. శ్రీరంగ పట్న లో మొత్తం 10 రోజులు ఉండగా శ్రీరంగనాథుని ఆలయాన్ని తరచూ సందర్శించే వాళ్ళం. అక్కడి కావేరి నదిలో రోజూ స్నానం చేసే వారం. ఆ పట్టణం లో గల తెలుగు వారు నన్ను పలకరించే వారు. ఇలాంటి క్యాంపులో పాల్గొన్న వారికి ఒక రోజు సైడ్ సీన్ ఉంటుంది. మైసూరు తీసుకెళ్ళి బృందావన్ గార్డెన్స్ ను, శ్రీరంగ పట్న లో టిప్పు సుల్తాన్ టూంబ్ ను చూపించారు. మనం ఎప్పుడూ బాధలు తలచు కుంటూ, మైనస్ లు వెతుక్కుంటూ మంచి జ్ఞాపకాలను, విజయాలను తేలికగా తీసుకుంటాము. నేను మాత్రం మంచిని, విజయాలను ఎక్కువగా గుర్తు పెట్టుకొని, అనవసర విషయాలను పక్కన పెడ తాను. మా గురువు గారు విశ్వవిఖ్యాత ధ్వన్యనుకరణ సామ్రాట్ డా: నేరెళ్ళ వేణుమాధవ్ గారు మంచిని ఎక్కువగా తలచు కొమ్మని సలహా ఇచ్చేవారు. నేను మొదటి సారిగా ఇతర రాష్ట్ర పర్యటనకు వెళ్లిన ప్రదేశమైన శ్రీరంగ పట్న ను ఎప్పటికీ మరచి పోలేను.-మల్లం రమేష్