ఒక అడవిలో నక్క ఉండేది.దానికి ఎక్కడా ఆహారం దొరకలేదు .వచ్చి ఓ చెట్టుకింద కూచుంది .అప్పుడే అక్కడికి ఓ తోడేలు వచ్చింది.దానికి కూడా ఎక్కడా తిండి దొరకలేదు.అదీ నీరసంగా కూలబడింది.రెండు విచారంగా ఒక దాని ముఖం ఒకటి చూసుకున్నాయి."తోడేలు తమ్ముడూ ! ఎన్నాళ్ళు ఇలా ఎదుగు బోదుగు లేకుండా జీవిద్దాం. ఆహార అన్వేషణలోని కాలం కదలి పోతుంది. రోజు పస్తులతోనే గడిచి పోతుంది. ఏదైనా వ్యాపారం చేసి పొట్ట పోసుకుందామా?" అని అడిగింది నక్క.తోడేలు నీరసంగా ఊపిరి పీల్చింది " ఉ...." అని నిట్టూర్పు విడిచి "అదొక్కటే తక్కువ. మన ముఖాలకు వ్యాపారం కూడానా? అయ్యోరామా! వ్యాపారానికి ఎంత డబ్బు కావాలో తెలుసా ? ఎక్కడ నుంచి తెద్దాం అంత డబ్బు" అంది తోడేలు.అప్పు చేద్దాం...." అంది నక్క"అప్పా ! ఓరీ అప్పారావు , మనకు అప్పు ఇచ్చేవాడు కూడా ఉన్నాడా? మన సంగతి తెలియని వారెవరూ? ఎవరైనా దయ తలచిఇచ్చినా, మనం తీరుస్తామా? చస్తామా. ఆ సంగతి మర్చిపో. కావాలంటే వ్వవసాయం చేసి బ్రతుకుదాం" అంది తోడేలు"వ్యవసాయమా !! ఎంత పెద్ద జోకు వేశావు. అది మన వలన అయ్యే పనేనా? వ్యవసాయం అంటే మాటలా. ఎంతో చాకిరీ చేయాలి . ఎంత చేసినా పంట చేతికి వస్తుందన్న నమ్మకం ఉందా? ఆ ప్రయత్నం మానుకో. ఎప్పటి లాగా దిమ్మరులులా తిరుగుదాం. తేరగా దొరికితే తిందాం . అమాయకులు కనిపిస్తే మోసం చేద్దాం " అంది నక్క.కాసేపు అక్కడే ఉండి రెండూ వెళ్లిపోయాయి.ఆ చెట్టు తొర్రలో ఓ కుందేలు ఉంది.అది వాటి మాటలు విన్నది.అవి వెళ్ళగానే కిందకు దూకింది .దానికి వ్యాపారం, వ్వవసాయం చేయాలి అనిపించింది.నిముషమైనా ఆలశ్యం చేయకుండా పొలం కౌలుకు తీసుకుంది.ఉల్లి గడ్డలు, దుంపలు, కారెట్లు , వేరుశనక్కాలు వేసింది.కాపలా కాసింది .పుట్టెడు పంట పండింది.వాటితో వ్యాపారం చేసింది.పుష్కలంగా సంపాయించింది .నక్క తోడేలు మాత్రం బిక్షాటనలోనే ఉన్నాయి.నీతి : అనుకోవటం కాదు, ఆచరించటంలోనే ఉంది విజయం.
కుందేలు వ్యవసాయం (బుజ్జిపిల్లలకు బుజ్జికథ)౼ దార్ల బుజ్జిబాబు
• T. VEDANTA SURY
