ఔ మల్ల!;-- బాలవర్ధి రాజు

మా ఊళ్ళే

నా సిన్నప్పుడు

ఒగాది పండుగు దినం యెట్లుండెనంటే.... 

ఎగిలి వరంగనే లేసుడు ,

దొడ్డి కాడికి వోయి

తట్టల పెండేసు కచ్చుడు,

కట్ట పుల్లలతోని  

పొయి అంటు వెట్టుడు, 

పొయి మీద నీళ్ళ కుండవెట్టి కాగ వెట్టుకునుడు ,

నీళ్ళు కాగేటాల్లకు

దవ్వ దవ్వ ఇల్లాకిలి 

ఊడ్సుడు,

ఆకిట్ల అలుకు జల్లుడు,

ఇల్లు అలుకుడు,

జాజు తోని 

దేవుని అర్రను అలికి 

కడుపలు కడిగి పచ్చ ముగ్గు, ఆకిట్ల తెల్ల ముగ్గేసుడు,

నీళ్ళు కాగినంక 

ఉడుకుడు నీళ్ళ తొని

తానం జేసుడు,

కొత్త అంగి, లాగు ఏసుకునుడు,

దారానికి కుడుక కట్టి  

కుడుకల బెల్లం పెట్టి

మెడల ఏసుకునుడు,

దాన్ని కొంచెం కొంచెం 

కొరుక్క తినుడు,

ఇగ 

మా అవ్వ

పొద్దుగాలనే ఓ తవ్వెడు

కొత్త సెనిగె పప్పును

నాన వోసేది 

పప్పు బగ్గ నానినంక

రోట్లె వోసి సిన్న రోకటి తోని మెత్తగ దంచేది.

నడిమిట్ల కొంచెం కొత్త బెల్లం గుడ ఏసేది. ఇంక సోంపు గుడ ఏసి, కలిపి ముద్ద జేసి ఒక సిన్న బగొండ్ల ఎత్తేది.

అటెన్క 

పొయి మీద పెనం పెట్టి

పెనం కాగినంక  పెనెం మీద

కొంచెం నెయ్యి వోసి

కొత్త గోదుమ పిండి తోని 

సిన్న రొట్టెలు జేసి 

దాంట్ల కొంచెం కొంచెం 

సెనిగె పప్పు ముద్దను పెట్టి

మడత పెట్టి బూరెను సేసి

పెనం మీద ఏసి

సరాతం తోని అటూ, ఇటూ మర్రేసి కాలినంక తీసి తాంబోలంల ఏసేది. అన్ని అయేదాక పానం ఆగక పోయేది.

రెండు మూడు  బూరెలు కాంగనే 'ఒకటియ్యవా 'అని మా అవ్వను

అడుక్కొని తినేటోన్ని.

బూరెలన్ని సేసుడు 

అయినంక  మా నాన,మా అవ్వ ,నేను కలిసి

బూరెలు తినేటోల్లం. 

మా అవ్వ

కొన్ని నేతి బూరెలను

సిన్న గిన్నెల కొంటవోయి

సుట్టు పక్కలోల్లకు 

ఇచ్చచ్చేది.

కొత్త గోదుమలు,

కొత్త సెనిగె పప్పు,

కొత్త బెల్లం,

కొత్త చింతపండు,

కొత్తబియ్యం

కొత్త కుండల నీళ్ళు

అబ్బ... ఆ రుసే రుసి.

మాపటి జాములకు 

అన్మాండ్ల గుడి కాడికి 

అందరం పోయేటోల్లం.

ఎములాడ సాంబయ్య 

కొత్త పంచాంగం సెప్పేటోడు

ఆ యాడాదిల

ఆనలు బగ్గ పడుతయా?

పంటలు మంచిగ పండుతయా?

లాబమెంతుంటది?

అని అడిగితే సెప్పేటోడు.

గంతే కాదుల్లా!

లగ్గాలు పెట్టుకునుడో,

ఇండ్లు కట్టుకునుడో,

ఇంట్ల ఏదన్నా 

మంచి పనులు సేసుటానికో

గిట్ల ఏది సేయాలన్నా

సాంబయ్య తోని మూర్తాలు

పెట్టుకునేటోల్లం.

ఇగ

గిప్పుడు సేసుకుంటున్న వొగాది పచ్చడి 

మొదట్ల  లేనే లేదుల్లా!

నడిమిట్ల అచ్చిందే.

ఔ మల్ల!