ఇంకిపోయిన కన్నీళ్ళను మోస్తూచెప్పలేని నిజాలను రెప్పలకింద దాస్తూవిప్పుకోని సంకెళ్లను నడిపిస్తూఅడుగుపడని నడకలతోఅగుపించని చూపులతోఒడిదుడుకుల పెనుగులాటల సంద్రంలో ఈదలేకకఠిన పాషాణమైన గుండె బరువెక్కిందిక్షణాలన్నీ భయపెడుతున్నాయిటకటకమని నీటిచుక్క శబ్ధం చేస్తున్నట్టువెలుతురును తరుముతూ చీకటీచీకటిని చీల్చాలని వెలుతురూతెగ ఉత్సాహం చూపిస్తున్నాయిగుండె పొరలనుఎన్ని ఘటనలు చిధ్రం చేశాయోరక్త నాళాలుఎంతటి రంపపుకోతకు గురి అయ్యాయోచిదిమేసిన చమట చుక్కమది నుదుటిరాతను మలిపేసిందేమోప్రతి చిన్న శబ్ధంప్రళయం సృష్టించేదిలా అనిపిస్తుందితోడుగ సాగే నీడగూడాముందూ వెనుకా చూడక భయపెడుతోందిచుట్టూ అందరూ ఉంటారుతనే చిక్కని చీకట్లో ఉన్నట్లు భావనగొంతు దాటని మాటగంభీర స్వరంలా వినిపిస్తుందిఅడుగులు వేస్తున్నా , కానిదారికడ్డంగా పూలను తుంచేస్తూ ముళ్ళుమసకబారుతున్న చూపును నడిపించుకుంటూనా మనసు నన్నెటో తీసుకెలుతోంది...._____
|| బరువెక్కిన గుండె ||;-మచ్చరాజమౌళి దుబ్బాక 9059637442
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి