శ్రీ వెంకటేశ్వర అష్టోత్తర శతనామావళి – 3, 4:- డా. సి. హెచ్. ప్రతాప్

 (3) ఓం లక్ష్మీపతయే నమః
శ్రీవారి అష్టోత్తర శతనామావళిలో మూడవ నామం — “ఓం లక్ష్మీపతయే నమః” — ఈ నామం శ్రీవారి దివ్యసంపూర్ణత్వానికి సంకేతం. ఇది కేవలం లక్ష్మీదేవికి భర్త అనే భావాన్ని మాత్రమే కాక, సమస్త ఐశ్వర్యాల మూలాధారమైన శ్రీమన్నారాయణుని సార్వభౌమ శక్తిని ప్రతిఫలిస్తుంది.
‘లక్ష్మి’ అన్న పదం ధనం, శోభ, విజయము, సద్గుణము, శుభము అనే విశాలార్థాలను సూచిస్తుంది. ‘పతి’ అంటే యజమాని, రక్షకుడు, పాలకుడు. కాబట్టి “లక్ష్మీపతి” అంటే — సమస్త శ్రేయస్సుకూ, శోభాకరత్వానికీ మూలమైన దైవాధిపతి.
వేదముల ప్రకారం విష్ణువు శక్తిస్వరూపిణి లక్ష్మీతో సహితుడిగా ఉన్నప్పుడే పరిపూర్ణుడు అవుతాడు. “లక్ష్మీపతయే” అనే నామం ఈ దివ్య యుగల తాత్త్విక ఏకత్వాన్ని స్మరింపజేస్తుంది.
భక్తుడు ఈ నామాన్ని స్మరించినపుడు, అతని జీవితంలో దారిద్ర్యం, దుఃఖం అనే మాటలు దూరమవుతాయి. ఈ నామం మనలో ధనబుద్ధి కాక, ధర్మబుద్ధిని రేకెత్తిస్తుంది — సంపదను సాధనంగా, సేవారూపంగా చూడగల దృష్టిని ప్రసాదిస్తుంది.
శ్లోకం:
“శ్రియై చ ధార్మికాదీనాం, తేజసే శ్రీనిధిర్విభుః”
అర్థం: ధార్మికులందరికీ సంపదను, తేజస్సును ప్రసాదించేవాడు; లక్ష్మీదేవికి నిధిగా, సర్వవ్యాప్తుడైన పరమేశ్వరుడు శ్రీలక్ష్మీపతి.
ఈ నామాన్ని భక్తితో జపించినవారికి ధనం స్థిరమవుతుంది, దానానికి యోగ్యత వస్తుంది, దానధర్మాలలో ఆనందం లభిస్తుంది. ఆర్థిక సౌభాగ్యం మాత్రమే కాక, అంతరంగిక ప్రశాంతత అనే అసలైన ఐశ్వర్యాన్ని కూడ శ్రీలక్ష్మీపతి అనుగ్రహిస్తాడు.
(4) ఓం అనామయాయ నమః
శ్రీవారి నాలుగవ నామం — “ఓం అనామయాయ నమః” — ఇది శ్రీవారి ఆరోగ్యప్రదాత రూపాన్ని తెలియజేస్తుంది. “అనామయ” అనే పదం రెండు భాగాలుగా ఏర్పడింది — ‘అన’ అంటే లేనిది, ‘ఆమయ’ అంటే వ్యాధి లేదా దుఃఖం. కాబట్టి “అనామయుడు” అంటే ఎటువంటి రోగం, బాధ, కలుషం లేని పరిపూర్ణ స్వరూపుడు.
శ్రీవేంకటేశ్వరుడు నిత్యయౌవనమూర్తి. ఆయన దేహం దివ్యమయమై, కాలవ్యాప్తికి అతీతమైనది. ఆయనని తలచినవారికి దేహ సంబంధమైన రోగాలు మాత్రమే కాదు, మనోరోగాలు, దుఃఖభావాలు, భయాలు కూడా తొలగిపోతాయి.
భగవత్ప్రసాదం అంటే కేవలం శరీర ఆరోగ్యం కాదు; ఆత్మ శాంతి, మనశ్శాంతి, చిత్తశుద్ధి — ఇవన్నీ కలసిన స్థితి. అనామయ నామస్మరణ ఈ సమగ్ర ఆరోగ్యాన్ని ప్రసాదిస్తుంది.
శ్లోకం:
“సర్వరోగప్రశమనః సర్వబాధా నివారకః”
అర్థం: సమస్త రోగాలను, బాధలను నశింపజేసేవాడు — ఆయనే అనామయుడు.
వైద్యకశాస్త్రానుసారం దేహరోగాలు మనస్సులో ఉద్భవిస్తాయి. ఆత్మస్మరణ, నామస్మరణతో మనస్సు పవిత్రమవుతుంది. అందుకే ఈ నామం జపించడం వలన మనలో ప్రాణశక్తి పునరుజ్జీవం పొందుతుంది; దైవచేతనం జాగృతమవుతుంది.
శ్రీ వేంకటేశ్వరుడు — పాపనివారకుడు
శ్రీనివాసుడు — లక్ష్మీ నిలయం
లక్ష్మీపతి — ఐశ్వర్య ప్రసాదకుడు
అనామయుడు — ఆరోగ్య దాత, శాంతి ప్రదాత
ఈ నాలుగు నామాలు భక్తుని జీవనంలో నాలుగు ఆశయాలను సాకారం చేస్తాయి — మోక్షం, సంపద, ఆరోగ్యం, ఆశ్రయం.
ఈ నాలుగు నామాల జపం అనేది కేవలం ఆచారం కాదు; అది ఆధ్యాత్మిక శాస్త్రం, జీవన మార్గదర్శకం.
“నామస్మరణం నయనప్రకాశం, భక్తి భవసాగర తారకం.”
ఈ నాలుగు దివ్య నామాలను మనస్పూర్తిగా స్మరించిన భక్తుడు భౌతికంగా, మానసికంగా, ఆధ్యాత్మికంగా పరిపూర్ణతను పొందుతాడు.