శ్రీ వెంకటేశ్వర అష్టోత్తర శతనామావళి – 15, 16: - డా. సి. హెచ్. ప్రతాప్

 (15) ఓం మాధవాయ నమః
“మాధవ” అనే నామానికి రెండు గంభీరమైన ఆధారభూత అర్థాలు ఉన్నాయి:
మా (లక్ష్మీ) + ధవ (స్వామి) అంటే, శ్రీమహాలక్ష్మీదేవితో అవిభాజ్యంగా ఏకమై ఉన్నవాడు. ఆయన కేవలం నారాయణుడు మాత్రమే కాదు;
శాంతి, కరుణ, మంగళం స్వరూపంతో కూడిన దివ్యసంపూర్ణత. మధు (సంతోషం, తీపి, ఆనందం) స్వరూపునిగా వెలిగేవాడు
అంటే, భక్తుని హృదయంలో ప్రేమానందాన్ని జల్లిపెట్టే దేవుడు.
“మాధవ” నామం మనకు చెబుతుంది — దేవుని అనుభవం భయంతో కాదు; ప్రేమతో, నమ్మకంతో, సమర్పణతో పొందేది.
మన హృదయం కఠినమైపోయినప్పుడు, మన ఆలోచనలు భారంగా అనిపించినప్పుడు, మన జీవితం నిర్జీవంగా మారినప్పుడు —
మాధవ నామం హృదయాన్ని సౌమ్యంగా చేస్తుంది.
ఉపనిషత్తులు చాటి చెబుతాయి:
“యత్ర యత్ర హృదయం శాంతిం గచ్ఛతి — తత్ర మాధవః.” అంటే, మన హృదయంలో శాంతి పుడితే — ఆ శాంతి రూపమే మాధవుడు.
శ్లోకం:
“మాధవమాధవ చిత్తసరోజే,
భక్తిసుధారసపూరితవాసే.”
అర్థం:
ఓ మాధవా, నా హృదయాన్ని భక్తి సుధామయముగా మారుస్తూ నిండి ఉండు. ఈ నామస్మరణ భక్తునిలో శాంతి, మాధుర్యం, ప్రేమ అనే మూడు దివ్యగుణాలను నింపుతుంది.
(16) ఓం కృష్ణాయ నమః
“కృష్ణ” అనే నామం వేదాలు, ఉపనిషత్తులు, గీత మరియు భాగవతంలో అత్యంత లోతైన అర్థంతో ప్రతిష్ఠింపబడింది.
కృష్ణ అనే పదానికి ప్రధాన అర్థాలు:
కర్షతి ఇతి కృష్ణః →
మనసును ఆకర్షించి, ఆత్మను తనవైపు లాగేవాడు. అంటే — ప్రేమస్వరూపుడు.
కర్షణ →
మన హృదయంలోని పాపం, అహంకారం, మోహం వంటి చీకటిని దూరంచేసేవాడు.
కృష్ణా (శ్యామవర్ణం) →
అనంతత్వం, వ్యాప్తి, కాలరహితత్వం — పరబ్రహ్మం.
అంటే, కృష్ణుడు అనేది సుందరత, ధర్మం, కరుణ, జ్ఞానం, అనురాగం అనే అన్ని శక్తుల సంగమస్వరూపం.
“ఓం కృష్ణాయ నమః” అని జపించేవాడు తన మనసుకు ఇలా చెబుతున్నాడు — “నా హృదయం లోకఆకర్షణల్లో కాదు,
సత్యానందదాయకుడైన ప్రభువు వైపు ఆకర్షితమవ్వాలి.”
శ్లోకం:
“కృష్ణం వందే జగద్గురుం,
ప్రీతి-భక్తి-ప్రదాయకమ్.”
అర్థం:
భక్తికి, ప్రేమకు, ధర్మానికి గురువైన కృష్ణునికి నమస్కారం.
ఈ నామస్మరణ మనసును చంచలత్వం నుండి స్థిరత్వానికి తీసుకుపోతుంది.