పచ్చి ఆకుల మాటున తొంగిచూసే
చల్లని వెన్నెల తన మనసు ప్రశ్నించు
కానీ అనుమానించకు
మాటలతోటాలతో బతికున్న శవాన్ని చేయకు
పౌరుషంగా మాట్లాడను
పరుషంగా మాట్లాడడం రానిబేల
మనసులో కాస్త చోటేస్తే మమకారపు జల్లులు కురిపించి తరిస్తుంది
ప్రకృతి సోయగాలకు పరిమళ మద్ది అల్లిబిల్లి వయ్యారాల చిరుగాలి తను
జాగ్రత్తలు చెప్పు కానీ జడపదార్థం చేయకు
ఆత్మాభిమానం దెబ్బతీసేలా దెబ్బలాడకు
లోటు పాట్లు అర్థమయ్యేలా చెప్పు లోపాలుగా చిత్రించి భూతద్దంలో చూడకు
ధైర్యాన్ని దహింప చేసి మూడులా మిగల్చకు
కల్మషం లేని మనసులో చోటు ఇవ్వు
అమ్మలా ప్రేమించి అక్కున చేర్చుకుంటుంది
అర్థం చేసుకోలేని శిలగా మనసును మార్చుకోకు
మరుభూమిలా ప్రేమను మార్చుకోకు
అనుమానపు గుడ్డితనంతో అద్దం లాంటి మనసును ముక్కలు చేయకు
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి