ఔను !! నువ్వే !!
నాన్న వెనుక దాక్కుని …
ఇంతలేసి కళ్ళతో చూస్తూ …
చిరునవ్వుతో పిలవగానే …
బెరుకుగా దగ్గరకు వచ్చింది ..??
నీచేయందుకుని నా చేత్తో
పలక మీద అక్షరాలు దిద్దిస్తుంటే ….
గులాబీలంత సుకుమారం
నీ “ స్పర్శ “ లో …….
పెద్ద చదువులకని …
బడినీ ,నన్నూ విడిచి వెళ్తూ…..
దుఃఖం తో చుట్టేసుకున్నప్పుడూ ..
అదే సౌకుమార్యం ..
నీ “ స్పర్శ “లో ……
ధవళ వస్త్రాలలో
మెరిసిపోతూ …
వైద్యురాలిగా సేవలందిస్తూ ….
నువ్వు నన్ను తాకగానే …
నీ ప్రతిభ ..నీ దీక్ష ..
అనుభవ చాతుర్యం …
నీ “ స్పర్శ “ లో …
పదవీ విరమణ అనంతరం …
నీ వలెనే ఎందరో
విజ్ఞాన ఖనులు గా
దర్శనమిచ్చినప్పుడూ….
మా టీచర్ అంటూ …
సమీపించినప్పుడూ …
అంతే లేని ఆనందం
నా హృదయం లో !!
***
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి