రెండు భాషలతో మేలు;-- యామిజాల జగదీశ్

 ఓ ఎలుక తన కుటుంబంతో కలిసి విహారయాత్రకు బయలుదేరింది.
అప్పుడు దారిలో ఓ పిల్లి అడ్డొచ్చింది.
ఏంట్రా దర్జాగా ఎటు పోతున్నారని అడిగింది పిల్లి.
తల్లి ఎలుక, పిల్ల ఎలుకలూ వణుక్కుంటూ నిల్చున్నాయి. ఏం చెప్పాలో ఎలా చెప్పాలో తెలీలేదు.
కానీ తండ్రి ఎలుక ధైర్యంగా ఓ రెండడుగులు ముందుకు వేసింది. అంతేకాదు, భౌ భౌ అంది. దీంతో కంగుతిన్న పిల్లి ముందు వెనుకలు చూడకుండా అక్కడి నుంచి పరుగో పరుగు.
అప్పుడు పిల్ల ఎలుకలు తండ్రి ఎలుకతో "నాన్నా నాన్నా, ఏంటా గొంతు? అసలా అరుపులేంటీ...మన భాష కాదే....ఇంతకుముందెన్నడూ నీ నోటంట వినలేదే...కొత్తగా ఉందా మాట" అన్నాయి.
అయితే తండ్రి ఎలుక చెప్పింది "రెండు భాషలు తెలిసుండటం మంచిదని పెద్దలు అంటూ ఉంటే ఏంటో అనుకున్నాను. కానీ ఈరోజది ఉపయోగపడింది. కనుక పెద్దల మాటెప్పుడూ వృధా పోదు" అంది.
పిల్ల ఎలుకలు ఔనౌనని ముక్తకంఠంతో కీచుకీచుమన్నాయి. 
"అదిగో ఇప్పుడే చెప్పేనా, రెండు భాషలు తెలిసుండటం మంచిదని. కానీ మీరందరూ ఇకమీదట పిల్లి కనిపించడంతోనే భౌభౌ అని అరవడం మరచిపోకండీ. మీకే డోకా ఉండదు" అంది తండ్రి ఎలుక.