తుహిన గిరులు కరిగి
మహిని చేరే పరుగులు
సరిజోడుగా దరిచేరిన
వాగు వంకలు
నేలను కుశలమడుగుతూ
గలగలమంటూ సాగిపోతూ
కడలిని చేరే తొందరలో
వడివడిగా సుడులు తిరుగుతూ
కరకు రాతి బండలను
దరి చేర్చుకుని కుశలం అడుగుతూ
సాగి పోవు నీటి ఝరికి
మెచ్చుకోలుగా కిరణాల స్పర్శ
చల్ల చల్లని ఏటి మనసుకు
వెచ్చదనం పంచుతూ
గగన సీమల నడయాడు
పాలమబ్బుల పొట్ట నింపుతూ
జగతినంతా చైతన్యం నింపుతూ
వస్తున్న లోకబాంధవుని రాకచూసి
వెలుగుల వెల్లవేసి వేకువనే
ధరణి వాకిట నిలచిన దినకరునికి
🌸🌸 సుప్రభాతం 🌸🌸
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి