కొన్నిసార్లు, మనం చేయాల్సిందల్లా, ఒక రోజు, మన హృదయంలో ఉన్న విచారమంతా మటుమాయమైపోతుందని నమ్మడం.
కొన్నిసార్లు ఘర్షణ పడక దానికి దూరంగా ఉంటమే మేలని మనం తెలుసుకోవాలి. వాదోపవాదాలకు దూరంగా ఉండాలన్నదే నా కోరిక. మనం అన్ని సమయాలలోనూ బలంగా ఉండవలసిన అవసరం లేదు. జీవితంలో సానుకూలంగా ఉండటానికి ఏదీ మనకు కారణాలను ఇవ్వనప్పుడు, మనం ప్రవాహంతో సజీవంగా సాగిపోవలసి ఉంటుంది.
మనం ఎక్కడి నుండి వచ్చామో మనలో ఎందరికో తెలియదు. జీవితంలో ఏమి అనుభవించామో తెలియదు. కానీ రక్షింపబడాలని కోరుకునే ఆత్మలలో మనమూ ఒకరని
మనకు తెలుసు. అయినా పర్వాలేదు; మనం ఎల్లప్పుడూ మంచిగా ఉండటానికి మనల్ని మనం నడిపించుకోవలసిన అవసరం లేదు. అది అప్రమేయంగా జరిగిపోతుంది.
బాధపడటం సరైంది కాదని మనకు మనం తెలుసుకోవాలి. అలసిపోయినా ఫర్వాలేదు. కొన్నిసార్లు నిస్సహాయంగా అనిపించడం సరైందే. అయితే దయచేసి మనల్ని మనం వదులుకోకూడదు. ముఖ్యంగా మనల్ని రక్షించడానికి ఎవరూ లేనప్పుడు.
ఎంత కష్టమైనా, మనం ఎల్లప్పుడూ జీవించడాన్నే ఎంచుకుంటానని మనకు. మనం వాగ్దానం చేయాలి. ప్రస్తుతం బాగానే ఉండటం చాలా కష్టమే కావచ్చు, కానీ మనం ఎన్ని కష్టాలు అనుభవించినా ఏదో ఒక రోజు ఆనందం, శాంతి లభిస్తాయని మనం ఆశించాలి. నమ్మాలి.
మనం ప్రస్తుతం అనుభవిస్తున్న బాధలన్నీ ఏదో ఒకరోజు పోతాయి. అదేదో చాలా మంది చెప్పేది కాబట్టి కాదు, కానీ మనం మంచి వ్యక్తి అనో మనం దానికి అర్హులమనో కాదు. కానీ మన జీవితం ఒక వలయం. ఒకసారి కష్టం ముందుంటే మరొకసారి సుఖం వెనకే వస్తుంది. మన జీవితం ద్వంద్వాలమయం. కష్టసుఖాలు లాభనష్టాలు, ఆనందమూ ఆవేదనా వంటివన్నీ కలిసే ఉంటాయి. కనుక ఏదెలా జరిగినా ఒక్కలా ఉండటానికి అలవాటు చేసుకోవాలి. ఇది జీవన సత్యం.
కొన్నిసార్లు ఘర్షణ పడక దానికి దూరంగా ఉంటమే మేలని మనం తెలుసుకోవాలి. వాదోపవాదాలకు దూరంగా ఉండాలన్నదే నా కోరిక. మనం అన్ని సమయాలలోనూ బలంగా ఉండవలసిన అవసరం లేదు. జీవితంలో సానుకూలంగా ఉండటానికి ఏదీ మనకు కారణాలను ఇవ్వనప్పుడు, మనం ప్రవాహంతో సజీవంగా సాగిపోవలసి ఉంటుంది.
మనం ఎక్కడి నుండి వచ్చామో మనలో ఎందరికో తెలియదు. జీవితంలో ఏమి అనుభవించామో తెలియదు. కానీ రక్షింపబడాలని కోరుకునే ఆత్మలలో మనమూ ఒకరని
మనకు తెలుసు. అయినా పర్వాలేదు; మనం ఎల్లప్పుడూ మంచిగా ఉండటానికి మనల్ని మనం నడిపించుకోవలసిన అవసరం లేదు. అది అప్రమేయంగా జరిగిపోతుంది.
బాధపడటం సరైంది కాదని మనకు మనం తెలుసుకోవాలి. అలసిపోయినా ఫర్వాలేదు. కొన్నిసార్లు నిస్సహాయంగా అనిపించడం సరైందే. అయితే దయచేసి మనల్ని మనం వదులుకోకూడదు. ముఖ్యంగా మనల్ని రక్షించడానికి ఎవరూ లేనప్పుడు.
ఎంత కష్టమైనా, మనం ఎల్లప్పుడూ జీవించడాన్నే ఎంచుకుంటానని మనకు. మనం వాగ్దానం చేయాలి. ప్రస్తుతం బాగానే ఉండటం చాలా కష్టమే కావచ్చు, కానీ మనం ఎన్ని కష్టాలు అనుభవించినా ఏదో ఒక రోజు ఆనందం, శాంతి లభిస్తాయని మనం ఆశించాలి. నమ్మాలి.
మనం ప్రస్తుతం అనుభవిస్తున్న బాధలన్నీ ఏదో ఒకరోజు పోతాయి. అదేదో చాలా మంది చెప్పేది కాబట్టి కాదు, కానీ మనం మంచి వ్యక్తి అనో మనం దానికి అర్హులమనో కాదు. కానీ మన జీవితం ఒక వలయం. ఒకసారి కష్టం ముందుంటే మరొకసారి సుఖం వెనకే వస్తుంది. మన జీవితం ద్వంద్వాలమయం. కష్టసుఖాలు లాభనష్టాలు, ఆనందమూ ఆవేదనా వంటివన్నీ కలిసే ఉంటాయి. కనుక ఏదెలా జరిగినా ఒక్కలా ఉండటానికి అలవాటు చేసుకోవాలి. ఇది జీవన సత్యం.
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి