మమత పొంగిన నింగికిమనసు నిండిన ఏరుఅరుణ కాంతికి అలుముకున్నఅందమంటే ఇదే!అలకలన్ని తీరాకఅందమైన బంధమేదోఅల్లుకున్న తీరునఅవరించే వెలుగులవే!కలల కౌగిట కరిగినకమ్మని భావతరంగాలుకనుల ముందు కనపడికదిపి పోవా ఊహలతుట్టెను!అరుదుగా అలరించేఆనందమేదో కలుగగాఅరవిరిసిన అరవిందమైఅంతరంగము వింతగా!ప్రేమ పరిమళం పరచుకునిప్రాణమంతా తేలిపోగాపరవశాన అడుగులేమోపరుగుతీసె ప్రకృతిలో!సంబరాలే అంబరమంటగసడి లేని సవ్వడేదోసిరులు కురిసే గుండెలోనసిరి మువ్వగా మోగెనేమో!
సుప్రభాత కవిత : -బృంద
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి