అతి! అచ్యుతుని రాజ్యశ్రీ

 ఆ అడవికి ఆనుకునే ఒక పల్లె ఉంది. కూలీనాలీచేసే ఒక బీదరైతు అడవికెళ్లి భూమిలోపల ఉన్న దుంపలు  తవ్వసాగాడు."ఏమయ్యోయ్! ఇన్నాళ్ళూ నాపైన ఒక్క నీటిబొట్టు కూడా చల్లలేదు.చుట్టూ తుప్పలు ముళ్ళు ఉన్నా శుభ్రం చేయలేదు. నన్ను తినాలని ఇప్పుడు తవ్వుతున్నావా? చాలు చాలు!నీదారిన పో" అరిచింది దుంప.రైతు అయోమయంగా చుట్టూ ఉన్న మేకలు గొర్రెలను చూశాడు. ఆకులు నముల్తూన్న మేకని అడిగాడు "ఏమంటున్నావు మేకా?" అది ఏమీ మాట్లాడలేదుకానీ కుక్క అంది" భూమిలోపల ఉన్న దుంప అంది.మేక కాదు." రైతుకి  కోపం వచ్చింది "ఏయ్ కుక్కా! నాకాళ్ళ దగ్గర పడి ఉండే నీవు నీతులు చెప్తావా?"అని చెట్టుకొమ్మ విరిచాడు కుక్కని కొట్టాలని! "ఏమోయ్! కుక్క ని కొట్టాలని నాకొమ్మని విరుస్తావా?" రైతు కోపంతో ఆకొమ్మను బండరాయి పై ఉంచాడు."నామీద నుంచి కొమ్మను తీసేయి" బండ అరుపుతో భయపడి పరుగులు పెట్టాడు. ఊరికి వెళ్లి  జరిగింది అంతా చెప్పాడు.వారు హేళనగా నవ్వుతూ"అబ్బ ఆపరా నీపిచ్చి సోది! భూమి పై కాస్త నీరు చల్లి మొక్కలు దుంపలు పెంచితే ఈబాధ మాట పడటం ఉండేది కాదుగదా? సోంబేరీ!అప్పనంగా అంతా తీసుకోవాలి అనే దురాశ పనికిరాదు " అని బుద్ధి చెప్పారు 🌷