బ్రహ్మ, నారద సంవాదంలో.....
బాణాసురుని ఘోర తపస్సు - ఉష స్వప్నంలో అనిరుద్ధుని కలవడం - అనిరుద్ధుని అపహరణ - నాగఫాశ బంధనం - దుర్గాస్తవం - శోణితపురము మీదికి శ్రీకృష్ణ దండయాత్ర - శివునితో యుద్ధం - జృంభణాస్త్ర ప్రయోగము - బాణుని సైన్య నాశనము.....
*"ఓం నమః శివాయ శుభం శుభం కురు కురు శివాయ నమః ఓం"*
*అంతటి, శంభుని మెప్పించి, తన బలమైన భుజములు కాలిన కట్టెల వలె నేల రాలి పడతాయి అని వరమిపొందిన బాణుడు, తన మందిరానికి వెళతాడు. కొంత కాలనికి, బాణుని ఆయుధగారం మీద ఉంచబడిన బాణుని ధ్వజము తెగి క్రింద పడిపోయింది, అని తెలుసుకుని బాణుడు, తన భుజముల తీట తీరే సమయం ఆసన్నమైంది అని సంతోష పడ్డాడు. తనతో సరి సమానంగా యుద్ధ విద్యలు నేర్చిన వారు ఎవరు యుద్ధం చేయడానికి వస్తారు అని అలోచిస్తున్నాడు. ఇలా కాలం గడుస్తుండగా, బాణాసురిని కుమార్తె, ఉష, శ్రీ కృష్ణమూర్తిని పూజిస్తోంది. మంగళకరములైన అన్ని ఆభరణములు, పూలు, పట్టు వస్త్రాలు ధరించి తన అంతఃపురములో నిద్రలో ఉండగా, శ్రీకృష్ణుని మనుమడు అయిన అనిరుద్ధునితో ప్రేమలో పడి, తన మనసు పోగొట్టుకుంటుంది.*
*తెల్లవారాక, తన చెలికత్తె, దివ్యయోగిని అయిన చిత్రలేఖతో ముందటి రాత్రి, అనిరుద్ధుడు తన మనసు దొంగిలించిన విషయం చెప్పి, ఆతడు ఎక్కడ వున్న తన దగ్గరకు తీసుకు రమ్మంటుంది. అప్పుడు, చిత్రలేఖ, అనిరుద్ధుడు ఎవరో, ఎక్కడ ఉంటాడో, ఎలా ఉంటాడో తెలియకుండా తాను ఎలా తీసుకురాగలుగుతాను అన్నది. అది విన్న బాణుని కుమార్తె, ఉష, నీవు ఆతనిని తీసుకు రాకపోతే నాకు మరణమే శరణము అని చెప్పింది. అది విన్న చిత్రలేఖ, చిత్ర లేఖనంలో తన ప్రావీణ్యతను ఉపయోగించి, దేవతలు, మునులు అందరి బొమ్మలు గీసింది. చివరకు మానవుల బొమ్మలు గీయటం మొదలుపెట్టి, రాముడు, కృష్ణుడు, ప్రద్యుమ్నుడు, ఆతని కుమారుడు అనిరుద్ధుని బొమ్మ కూడా గీస్తుంది. అనిరుద్ధుని బొమ్మ గీస్తున్నప్పుడు, చూసిన ఉష సిగ్గుపడి, తన మనోహరుడు అతనే అని చెపుతుంది.*
*ఉష కోరిక కాదనలేని చిత్రలేఖ, జ్యేష్ట శుక్ల చతుర్దశి నాడు మూడవ జామున ద్వారకా పట్టణము చేరింది. అందరూ మంచి నిద్రలో ఉండగా, అనిరుద్ధుని మంచము మీద నుండి తీసుకుని ఉష ఉన్న భవనానికి క్షణ కాలం లో తీసుకు వచ్చింది. ఉషా, అనిరుద్ధులు తమ ప్రేమ ప్రవాహంలో తలమునకలై సంతోష పడుతున్నారు. అయితే, అంతఃపురంలో, ఎవరికీ తెలియకుండా ఒక పురుషుడు చేరాడని, ఆతడు ఉషతో దగ్గరగా మసలుతున్నాడు అని తెలిసికొనిన సైనికులు, తమ రాజు బాణుని వద్దకు వెళ్ళి తమకు తెలిసిన విషయం వివరించారు.*
*ఇతి శివమ్*
*శివో రక్షతు! శివో రక్షతు!! శివో రక్షతు!!!*
.... ఓం నమో వేజ్ఞ్కటేశాయ
Nagarajakumar.mvss
బాణాసురుని ఘోర తపస్సు - ఉష స్వప్నంలో అనిరుద్ధుని కలవడం - అనిరుద్ధుని అపహరణ - నాగఫాశ బంధనం - దుర్గాస్తవం - శోణితపురము మీదికి శ్రీకృష్ణ దండయాత్ర - శివునితో యుద్ధం - జృంభణాస్త్ర ప్రయోగము - బాణుని సైన్య నాశనము.....
*"ఓం నమః శివాయ శుభం శుభం కురు కురు శివాయ నమః ఓం"*
*అంతటి, శంభుని మెప్పించి, తన బలమైన భుజములు కాలిన కట్టెల వలె నేల రాలి పడతాయి అని వరమిపొందిన బాణుడు, తన మందిరానికి వెళతాడు. కొంత కాలనికి, బాణుని ఆయుధగారం మీద ఉంచబడిన బాణుని ధ్వజము తెగి క్రింద పడిపోయింది, అని తెలుసుకుని బాణుడు, తన భుజముల తీట తీరే సమయం ఆసన్నమైంది అని సంతోష పడ్డాడు. తనతో సరి సమానంగా యుద్ధ విద్యలు నేర్చిన వారు ఎవరు యుద్ధం చేయడానికి వస్తారు అని అలోచిస్తున్నాడు. ఇలా కాలం గడుస్తుండగా, బాణాసురిని కుమార్తె, ఉష, శ్రీ కృష్ణమూర్తిని పూజిస్తోంది. మంగళకరములైన అన్ని ఆభరణములు, పూలు, పట్టు వస్త్రాలు ధరించి తన అంతఃపురములో నిద్రలో ఉండగా, శ్రీకృష్ణుని మనుమడు అయిన అనిరుద్ధునితో ప్రేమలో పడి, తన మనసు పోగొట్టుకుంటుంది.*
*తెల్లవారాక, తన చెలికత్తె, దివ్యయోగిని అయిన చిత్రలేఖతో ముందటి రాత్రి, అనిరుద్ధుడు తన మనసు దొంగిలించిన విషయం చెప్పి, ఆతడు ఎక్కడ వున్న తన దగ్గరకు తీసుకు రమ్మంటుంది. అప్పుడు, చిత్రలేఖ, అనిరుద్ధుడు ఎవరో, ఎక్కడ ఉంటాడో, ఎలా ఉంటాడో తెలియకుండా తాను ఎలా తీసుకురాగలుగుతాను అన్నది. అది విన్న బాణుని కుమార్తె, ఉష, నీవు ఆతనిని తీసుకు రాకపోతే నాకు మరణమే శరణము అని చెప్పింది. అది విన్న చిత్రలేఖ, చిత్ర లేఖనంలో తన ప్రావీణ్యతను ఉపయోగించి, దేవతలు, మునులు అందరి బొమ్మలు గీసింది. చివరకు మానవుల బొమ్మలు గీయటం మొదలుపెట్టి, రాముడు, కృష్ణుడు, ప్రద్యుమ్నుడు, ఆతని కుమారుడు అనిరుద్ధుని బొమ్మ కూడా గీస్తుంది. అనిరుద్ధుని బొమ్మ గీస్తున్నప్పుడు, చూసిన ఉష సిగ్గుపడి, తన మనోహరుడు అతనే అని చెపుతుంది.*
*ఉష కోరిక కాదనలేని చిత్రలేఖ, జ్యేష్ట శుక్ల చతుర్దశి నాడు మూడవ జామున ద్వారకా పట్టణము చేరింది. అందరూ మంచి నిద్రలో ఉండగా, అనిరుద్ధుని మంచము మీద నుండి తీసుకుని ఉష ఉన్న భవనానికి క్షణ కాలం లో తీసుకు వచ్చింది. ఉషా, అనిరుద్ధులు తమ ప్రేమ ప్రవాహంలో తలమునకలై సంతోష పడుతున్నారు. అయితే, అంతఃపురంలో, ఎవరికీ తెలియకుండా ఒక పురుషుడు చేరాడని, ఆతడు ఉషతో దగ్గరగా మసలుతున్నాడు అని తెలిసికొనిన సైనికులు, తమ రాజు బాణుని వద్దకు వెళ్ళి తమకు తెలిసిన విషయం వివరించారు.*
*ఇతి శివమ్*
*శివో రక్షతు! శివో రక్షతు!! శివో రక్షతు!!!*
.... ఓం నమో వేజ్ఞ్కటేశాయ
Nagarajakumar.mvss
addComments
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి