న్యాయాలు -536
తమఃప్రకాశ న్యాయము
*****
తమః అంటే చీకటి, నరకమందలి అంధకారము,మానస భ్రమ, త్రిగుణాలలో ఒకటి, దుఃఖము, పాపము. ప్రకాశ అనగా ప్రకాశించు, స్పష్టమగు,అగపడు, వెలుగు, సూర్య ప్రకాశము, కీర్తి అనే అర్థాలు ఉన్నాయి.
చీకటిని వెలుతురు అణచి వేస్తుంది అని అర్థము.
చీకటిని వెలుతురు అణచి వేయడం అంటే కేవలం సూర్యాస్తమయ సమయంలో వచ్చే చీకటిని వేకువ జామున ఉదయించే సూర్య కిరణాలు చీకటి తెరలను చీల్చడమనే అర్థం ఒక్కటే కాదు.
అజ్ఞానం,మూర్ఖత్వం, అహంభావం, కోపాలూ తాపాలూ అన్నీ చీకట్లే. అటువంటి వంటి చీకట్లపై అలుపెరుగని పోరాటం చేసి అణచి వేయడం.అంతే కాదు దుష్ట శక్తుల్లాంటి ఆ చీకట్ల వల్ల మనసుకు, శరీరానికే కాకుండా సామాజికంగా కూడా మంచిగా మనుగడ సాగించలేము.అందుకే వాటిని అణచి వేయడానికి, అదుపులో పెట్టేందుకు నిరంతరం ప్రయత్నించాలి.
కవుల దృష్టిలో చీకటి వర్ణన,దానిని అణిచే వెలుగు ఎలా ఉంటుందో చూద్దాం."నల్లని జుట్టును వీరబోసుకున్నట్టు ఆవరించిన నిశీధి రాకాసి ప్రపంచాన్ని అణగదొక్కేందుకు,అరాచకాలు ,అన్యాయాలు నిశాచరాలై పడగ విప్పుతూ ఉన్నప్పుడు వెలుతురు ఖడ్గం ఝళిపిస్తే,ప్రకాశమనే కొరడాను విదిలిస్తే ఎంతటి చీకటి రాజ్యమైనా కుప్పకూలి పోవాల్సిందే" అంటుంటారు.
ఈ చీకటి కేవలం బయట ప్రపంచంలోని ఉందా? లేదా మనసుల్లో, మనుషుల్లో ఉందా? ఒక్కసారి తరచి చూస్తే కొందరి మనసుల్లో, మరికొందరు మనుషుల్లో చిక్కని చీకటి లాంటి దుఃఖము,మానస భ్రమ, మోహం ఈర్ష్య, అసూయ లాంటివి ఆవరించి ఉండటం గమనించవచ్చు.
దీనికి సంబంధించి మరికొన్ని ఉదాహరణలు చూద్దాం.
మరి కొందరి మనుషుల్లో, మనసుల్లో అజ్ఞానం, అవిద్య ,అహంకారం అనే చీకటి ప్రబలంగా వుంటుంది.
మరి అలాంటి చీకట్లను అణచి వేయాలంటే జ్ఞానమనే వెలుగు,విద్య అనే ప్రకాశం, నిరహంకారమనే సూర్య ప్రభ ఆయా మనసులు, మనుషులను ఆవహించాలి.ఆ ప్రకాశం యొక్క వెలుగు వల్ల విజ్ఞానిగా,వివేకిగా,జ్ఞాన మూర్తిగా మారి కీర్తి శిఖరాలను అధిరోహించగలడు.
చీకటి వెలుగుల జీవితంలో వెలుగులను వీడి పోకుండా వుంటేనే మనమేంటో మనకు స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. మానస భ్రమలు తొలగి పోతాయి.చీకటి దరి చేరని స్వయం ప్రకాశకులమై తేజోవంతమైన జీవితాన్ని ఆనందంగా గడపవచ్చు.
ఇదండీ! "తమఃప్రకాశ న్యాయము"లోని అంతరార్థం.ఇది తెలిసిన మనం మనలో ఏ మూలనో దాగి ఉన్న అవలక్షణాల చిరు చీకట్లను తరిమేద్దాం. ప్రకాశమనే ఆత్మ విశ్వాస శక్తిని స్వంతం చేసుకుని స్వయంప్రభలమై వెలుగుదాం.
తమఃప్రకాశ న్యాయము
*****
తమః అంటే చీకటి, నరకమందలి అంధకారము,మానస భ్రమ, త్రిగుణాలలో ఒకటి, దుఃఖము, పాపము. ప్రకాశ అనగా ప్రకాశించు, స్పష్టమగు,అగపడు, వెలుగు, సూర్య ప్రకాశము, కీర్తి అనే అర్థాలు ఉన్నాయి.
చీకటిని వెలుతురు అణచి వేస్తుంది అని అర్థము.
చీకటిని వెలుతురు అణచి వేయడం అంటే కేవలం సూర్యాస్తమయ సమయంలో వచ్చే చీకటిని వేకువ జామున ఉదయించే సూర్య కిరణాలు చీకటి తెరలను చీల్చడమనే అర్థం ఒక్కటే కాదు.
అజ్ఞానం,మూర్ఖత్వం, అహంభావం, కోపాలూ తాపాలూ అన్నీ చీకట్లే. అటువంటి వంటి చీకట్లపై అలుపెరుగని పోరాటం చేసి అణచి వేయడం.అంతే కాదు దుష్ట శక్తుల్లాంటి ఆ చీకట్ల వల్ల మనసుకు, శరీరానికే కాకుండా సామాజికంగా కూడా మంచిగా మనుగడ సాగించలేము.అందుకే వాటిని అణచి వేయడానికి, అదుపులో పెట్టేందుకు నిరంతరం ప్రయత్నించాలి.
కవుల దృష్టిలో చీకటి వర్ణన,దానిని అణిచే వెలుగు ఎలా ఉంటుందో చూద్దాం."నల్లని జుట్టును వీరబోసుకున్నట్టు ఆవరించిన నిశీధి రాకాసి ప్రపంచాన్ని అణగదొక్కేందుకు,అరాచకాలు ,అన్యాయాలు నిశాచరాలై పడగ విప్పుతూ ఉన్నప్పుడు వెలుతురు ఖడ్గం ఝళిపిస్తే,ప్రకాశమనే కొరడాను విదిలిస్తే ఎంతటి చీకటి రాజ్యమైనా కుప్పకూలి పోవాల్సిందే" అంటుంటారు.
ఈ చీకటి కేవలం బయట ప్రపంచంలోని ఉందా? లేదా మనసుల్లో, మనుషుల్లో ఉందా? ఒక్కసారి తరచి చూస్తే కొందరి మనసుల్లో, మరికొందరు మనుషుల్లో చిక్కని చీకటి లాంటి దుఃఖము,మానస భ్రమ, మోహం ఈర్ష్య, అసూయ లాంటివి ఆవరించి ఉండటం గమనించవచ్చు.
దీనికి సంబంధించి మరికొన్ని ఉదాహరణలు చూద్దాం.
మరి కొందరి మనుషుల్లో, మనసుల్లో అజ్ఞానం, అవిద్య ,అహంకారం అనే చీకటి ప్రబలంగా వుంటుంది.
మరి అలాంటి చీకట్లను అణచి వేయాలంటే జ్ఞానమనే వెలుగు,విద్య అనే ప్రకాశం, నిరహంకారమనే సూర్య ప్రభ ఆయా మనసులు, మనుషులను ఆవహించాలి.ఆ ప్రకాశం యొక్క వెలుగు వల్ల విజ్ఞానిగా,వివేకిగా,జ్ఞాన మూర్తిగా మారి కీర్తి శిఖరాలను అధిరోహించగలడు.
చీకటి వెలుగుల జీవితంలో వెలుగులను వీడి పోకుండా వుంటేనే మనమేంటో మనకు స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. మానస భ్రమలు తొలగి పోతాయి.చీకటి దరి చేరని స్వయం ప్రకాశకులమై తేజోవంతమైన జీవితాన్ని ఆనందంగా గడపవచ్చు.
ఇదండీ! "తమఃప్రకాశ న్యాయము"లోని అంతరార్థం.ఇది తెలిసిన మనం మనలో ఏ మూలనో దాగి ఉన్న అవలక్షణాల చిరు చీకట్లను తరిమేద్దాం. ప్రకాశమనే ఆత్మ విశ్వాస శక్తిని స్వంతం చేసుకుని స్వయంప్రభలమై వెలుగుదాం.
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి