అమ్మెందుకో
తప్పటడుగులు వేస్తుంది
మళ్లీ బాల్యంలోకి
తానెళ్ళినట్టు
గోడలు పట్టుకొని నడుస్తున్న మనల్ని
తనచేయిపట్టి
నడిపించిన అమ్మ
జవసత్తువలుడిగి
తనుగన్నకొడుకు
ఆసరా చేసుకొని
ఒక్కొక్క అడుగేస్తుంది
అమ్మ ఇప్పుడు తనబాధను
ఆవేదనను ఏమాత్రం వ్యక్తీకరించలేని
ఆశక్తురాలుగా ఉంది
పళ్ళూడిన నోటితో
ఏమేమో గొణుగుతుంది
యాస్టొచ్చి
కసురుకుంటే
ఏడుపుముఖంపెడుతుంది
కొడుకు తన తల్లిని
గోముగా తలనిమిరి
లాలిస్తుంటే
ఏడ్వకే ఎందుకిలా చేస్తున్నావు
అంటే
దీనంగా
కొడుకులవంకేచూస్తుంది
ఇప్పుడు మా అమ్మలో
నా బాల్యం కన్పిస్తుంది
నా పసితనమంతా
మల్లోక్కసారి
కళ్ళముందు
ఆవిష్కృతమైనట్టుంది
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి