నీ పలుకే పల్లకీ నాకు,
నీ పలుకుతో గమ్యం చేరిన జీవన యాత్ర నాకు.
నిశ్వాసాల్ని వదలని నీ ప్రేమ పయనం,
నీ ఊపిరే నా హృదయ స్పందన!
అడుగడుగునా నీ పేరే పాడుతాను,
ఆర్తిలో, ఆనందంలో నిన్నే జపిస్తాను.
నీ చేతిలో వేసిన చిన్న వేళ్లపై,
నడవడం నేర్చుకున్నాను నేలపై — ఆకాశాన్ని తాకాలంటే!
అమ్మా…
నీ ఒడిలో ఒంటరితనమే మాయమవుతుంది,
నీ చూపులోనే నాకు దిక్సూచి కనిపిస్తుంది.
నీవుండగా దుఃఖాలు కూడా దివ్యగీతాలవుతాయి,
నీ నిశ్శబ్దపు ప్రార్థనలు పర్వతాల్ని కదిలిస్తాయి.
నీవు నవ్వితే నాకూ వెలుగు,
నీవు ఏడ్చితే నా మనసు చీలిపోతుంది చెరుగు.
నీ దుర్గమై రక్షణతో
పులిలా నా బాధల్ని పారద్రోలావు ప్రేమగల తల్లి!
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి