మేము ఉండే బాలయ్యనగర్,లక్ష్మీనారాయణపురం,రెడ్డినగర్ ప్రాంతం వాళ్లందరికీ నాకు పెళ్లికుదిరింది అన్న వార్త తెలిసిపోయింది.సైకిల్ వేసుకుని బయటికి వెళితే చాలు అమాయి రానీ ! అని పిలిచి ఆపిమరీ అడుగుతుండేవాళ్ళు.వాళ్ళ ప్రశ్నలు ఎలా ఉండేవో చూడండి.ఏందీ పెళ్లికుదిరిందంటనే ? అవును.ఏందమ్మా చిన్నతనానికే సేసేస్తున్నారు?అమ్మా ,అక్కయ్యావాళ్ళ ఇష్టం.ఇక్కడ అల్లరి చేసినట్లు అక్కడ చెయ్యమాక! సరే మంచిగా ఉంటానుపోనీలే ఇంతకష్టం పడ్డావు ఆడ శానా సుఖపడతావు! ఏమో చూద్దాంఅమ్మో పెళ్లి అయ్యాక పేటని మర్చిపోయేవు? అలా ఏమీ కాదునువ్వెళ్ళి పోతే మీ అమ్మకి కష్టమే! అవును ఏమిచేస్తాం.అబ్బాయి బాగుండాడా? ఊ..నీకు నచ్చాడా ?అమ్మోళ్ళు చెప్పారని సేసుకుంటున్నావా ? రెండూఉద్యోగం సేస్తన్నాడా? లాయర్.అబ్బో అబద్ధాలు చెపుతాడు జాగర్త. అవునా?నీ తెలివికి ఎవరూ చాలర్లే? చిరునవ్వు.కట్నం ఎంత ? లేనట్లే.నీకు కట్నం ఇవ్వక్కర్లేదులే. చిరునవ్వు.ఇలా మా పేట జనమంతా నా పెళ్ళిగురించి విచారణ చేసి పూర్వాపరాలు ఆలోచించి బోలెడు జాగర్తలు చెపుతూఉండే సమయం. పెళ్లి డేట్ దగ్గర పడిన కొద్దీ ఫ్రెండ్స్ అందరికీ చిన్నగా దిగులు మొదలైంది.నాకు రెండు దిగుళ్ళు. నాన్న,అమ్మమ్మ చనిపోయాక అమ్మ, నేను అయిపోయాం ఇంట్లో, నేనుకూడా వెళ్ళిపోతే అమ్మ ఒక్కతీ అని, చిన్నప్పటినుంచి పెరిగిన ఊరు, జనం అన్ని వదిలి వెళ్లాలని. ఐతే మనలో మనమాట కొత్త ప్రపంచం ఊహ కూడా కొద్దిగా ఇంట్రస్టింగ్ గానే ఉండేది.మనం ఏపని చేసినా ఒక రికార్డు ఉంటుంది అన్న విషయానికి ఉదాహరణ. మా ఊర్లో రెడ్డినగర్ అనే ఒక ఏరియా అంతా ప్రకాశం జిల్లా వైపు నుంచి వచ్చి ఇక్కడ పొలం పనులు చేసుకుంటూ, కొద్దిగా పొలాలు కొనుక్కుని స్థిరపడిన వాళ్ళు ఉండే వాళ్ళు. ఒకసారి పనుండి అటుగా వెళితే శ్రీనివాసరెడ్డి అనే తెలిసిన పెద్దాయన పలకరించాడు.ఏంది రాణెమ్మా పెళ్లి కుదిరిందంటగా? అవును .ఏఊరు ? కనిగిరి ప్రకాశం జిల్లా.ఏందమ్మాయి మేము అక్కడేమీ లేక ఆడనించి ఈడకొస్తే ,నువ్వు ఇక్కడినుంచి అక్కడికి పోతున్నావ్??????.....నా దగ్గర అప్పుడు సమాధానం లేదు.
ఇటు నుంచి అటు.:- వసుధారాణి.
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి