రాయని ఉత్తరం: -- యామిజాల జగదీశ్

 ఆయన రిటైరైన పెద్దమనిషి. పత్రికలలో మొదటి పేజీ నించి చివరి పేజీ వరకూ వార్తలు చదివి తనను కదిలించిన అంశాలపై ఉత్తరాలు సంబంధిత పత్రికకు రాయడం ఆయన దినచర్య. స్థానికంగా ఏ సమస్య వచ్చినా ముందుగా ఆయా శాఖలకు అర్జీ పెట్టడంలో ఆయనే ఎప్పుడూ ముందుంటాడు. 

ఓ పత్రికలో వచ్చిన వార్త ఆయనను ఆవేశపరిచింది. అది, ఓ యువతికి ఓ కుక్కతో పెళ్ళి చేశారన్న వార్త. ఆ వార్త చదివి అగ్గిమీద గుగ్గిలమయ్యాడు. ఆ పెళ్ళి ఇంకెక్కడో జరగలేదు. తానుంటున్న ఇంటికి దగ్గర్లోని మురికివాడలో ఈ దారుణమైన పెళ్ళి జరిగింది. దాని గురించి పత్రికకు ఓ ఘాటైన ఉత్తరం రాయాలనుకున్నాడు. అయితే ఆ మురికివాడలోనే ఉంటున్న ఓ స్త్రీ తన ఇంట పనిమనిషి. ఆమె ఈరోజు పనికి రాగానే ఒక్కమారు పూర్తి సమాచారం తెలుసుకుని ఉత్తరం రాయాలనుకుంటాడు.

కాస్సేపటికి ఆ పనిమనిషి రానే వచ్చింది. 

ఆమె వచ్చీరావడంతోనే ఆ పెద్దాయన "నువ్వే పనీ చేయక్కర్లేదు. ముందు నేనడిగిన దానికి జవాబు చెప్పు" అంటాడు. 

"ఏమిటయ్యా? అడగండి" అంటుంది ఆమె. 

ఆయన "నువ్వుంటున్న వాడలో ఓ యువతికి ఓ కుక్కతో పెళ్ళి చేసారట. నీకు తెలుసా?" అని అడుగుతాడు.

"తెలుసు" అంటుందామె. 

"అది తప్పు కాదూ...ఎంతసహ్యంగా అనాగరికంగా ఉంది వినడానికే" అని ఆవేశంగా అన్నాడు పెద్దాయన.

"అనాగరికమేంటయ్యా? తప్పేముంది? అయినా ఆ పెళ్ళికి వెళ్ళాను. భోం చేశాను" అంటుంది ఆమె.

"తప్పు కాదా? ఘోరం. దారుణం. దాన్ని ఖండిస్తూ పత్రికకు ఓ ఉత్తరం రాయబోతున్నాను" అంటాడాయన.

అప్పుడామె అంటుంది....

"నాకటువంటి పెళ్ళి జరగలేదేనని బాధపడుతున్నాను. ఆ అమ్మాయిని చూసి అసూయపడుతున్నాను" అని.

"ఏమంటున్నావో నీకు అర్థమవుతోందా? ఓ కుక్కతో నీ పెళ్ళి జరగలేదని బాధపడుతున్నావా? నీకసలు బుద్ధుందా?" అని కోపావేశంతో నానా మాటలూ ఆంటాడు పెద్దాయన.

అయితే ఆమె అంటుందిలా...

"నాకూ ఓ కుక్కతో పెళ్ళి చేసుంటే కష్టాలు ఉండేవి కావు. రోజు తప్పతాగి నన్ను కొట్టే మొగుడులాగా ఆ కుక్క ఆమెను కొట్టదు. పెట్టిందేదో శుభ్రంగా తింటుంది. తిన్నందుకు జీవితాంతం విశ్వాసంతో ఉంటుంది. నాలాగా ఎటువంటి బాధలూ ఆ అమ్మాయికి లేదు. ఆమె అదృష్టవంతురాలు...."అని తన గోడంతా చెప్పుకుంటుంది.

ఆ మాటలన్నీ విన్న తర్వాత ఆ పెద్దాయన పత్రికకు ఉత్తరం రాద్దామనుకున్న ఆలోచనను విరమించుకుంటాడు. తన ఇంట పని చేస్తున్న ఓ ఆడమనిషి కష్టాన్నెప్పుడూ తెలుసుకోలేక అది బాగులేదు ఇది బాగులేదు అని ఎన్ని ఉత్తరాలు పత్రికకు రాసినా ఏం లాభం? ముందీ పనిమనిషి కష్టానికి తెరదించడం ఎలాగా అని ఆలోచనలో పడతాడు.

ఇది ఓ మరాఠీ కథ. ఈ కథ అనేక భారతీయ భాషలలో అనువాదమైంది. ఓ తమిళ మిత్రుడు చెప్పగా విని నేనిక్కడ కుదించి ఇచ్చాను. మూలకథకు అనువాద రచన పూర్తిగా దొరికితే బాగుండేది. చదవాలని ఉంది.