: దీపావళి;-సర్వస్- కలం స్నేహం

నా ప్రమేయం లేకుండానే చేరావు మనసు గదిలోకి

నేనంటూ నాకే ఉనికి లేనంతగా

నిండిపోయావు

ఎడారంటి నా హృదయంలో ప్రేమ బీజం వేసి

జీవితాన్ని ఇంద్రధనుస్సులా

రంగుల మయం చేసి

గగన వీధిలో మబ్బుల పల్లకి లో ఊరేగించావు

నా శ్వాసకు ఊపిరి దీపం నువ్వు కదా

నా ప్రాణానికి ప్రాణం నీవే కదా

కాలం కౌగిలిలో గడిచిన 

ప్రతి క్షణం మధురాతి మధురం

మనం గడిపిన ఏకాంతాలు 

నిత్య నూతనమై

రస సామ్రాజ్యానికి నన్నో రాణిని చేసాయే

నా మది నిండా నీ వూసులే

కనులు మూసినా తెరిచినా నీ రూప సౌందర్యమే

నన్ను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తున్నాయి

ఏ గాలి గంధాలో నా మేనిని తాకుతుంటే

నీ మునివేళ్లతో తనువును మీటినట్లుగా

విరహపు తపనలు 

ప్రేమంటే ఇరు హృదయ సంగమం

ప్రేమంటే మాటల శరాలతో

ముక్కల య్యే బంధం కాదు

ప్రేమంటే ఇరు తనువులు జాతరలో ఓడి గెలవడమే కాదు

మూడు ముళ్ళతో వేసిన బ్రహ్మ ముడిఏ

మూన్నాళ్ళ ముచ్చట కాదు రాజా

నా ప్రేమలో దోషమా

నా ఆరాధనలో లోపమా

నా ఆకాంక్షలో అలుసా

నా నమ్మకం లో నీవాడేది నాటకమా

అహంకారపు కారు మేఘాలు నీ మనసును ముసిరాయా

వేదమంత్రాల సాక్షిగా చేసిన బాసలు అడియాశలు కావాలా

మనం అనుకున్న అనురాగ క్షణాలు

విషం అయ్యాయా

ప్రేమను కురిపించాల్సిన ఆ కనులు

ద్వేషాన్ని పులుముకుని