గృహిణి. కాలం ఎప్పుడూ ఒకరకంగా గడవదు మనిషి అన్న తర్వాత ఏదో ఒక అడ్డంకి వస్తూనే ఉంటుంది దానితో మానసికంగా ఎంతో కృంగిపోవడం దానివల్ల చేయవలసిన పనులు కూడా చేయలేకపోవడం దానితో సంపాదన తగ్గి బాధలు పడవలసిన స్థితి రావడం సామాన్యంగా చాలామంది బీద కుటుంబీకులలో మనం చూస్తున్న దృశ్యం ఇది మన పెద్దవాళ్లు వివాహం జరుగుతున్న సందర్భంగా పురోహితులు నూతన వధూవరులను ఆశీర్వదిస్తూ చెప్పే మాటలు ఆలోచనలో కానీ, మాటలలో కానీ చేతలలో కానీ ఇద్దరు ఒకే బాట మీద నడిచి వెళ్ళాలి ఒక బండికి రెండు చక్రాల వలె జీవితంలో సుఖాలను కష్టాలను కూడా సమంగా అనుభవించాలి ఒకరికొకరు అండదండగా ఉండాలి అని చెబుతూ ఉంటారు.
వేదం అన్నీ చెప్పింది కానీ దానిని అనుసరిస్తున్న వారెవరు ఆ సూక్తులు జీవితంలో ఈ మనిషి వినలేదా విన్నవే కానీ కష్టకాలంలో అవేమీ గుర్తుకు రావు వివాహం చేసుకొని తనను పోషించవలసిన భర్త కావలసిన సరుకులను కనీసం భోజనానికి కూడా గడవని స్థితిలో ఉన్నప్పుడు ఆ స్త్రీ ఎంత మనోవేదనకు గురి అవుతుంది అలాంటి సందర్భంలో ఆమె మనసు ఆమె స్వాధీనంలో ఉంటుందా. అతి చిన్న విషయానికి కూడా ఏదో పుల్ల విరుపు మాట అనడం దానివల్ల భార్యాభర్తలలో మాట మాట పిరికి నిత్యం కలహాల కాపు రంగా తయారవుతుంది ఇది చాలా కుటుంబాలలో జరుగుతున్న ప్రత్యక్షంగా మనం చూస్తున్న విషయం తనకు తెలిసిన విషయాన్ని ఆటో వెరైటీలో అందమైన పదాలను కూర్చి మనకు అందించారు వేమన ఒకసారి మీరూ చదవండి.
"కూలి నాలి జెసి గొల్లాపు పనిజెసి
తెచ్చిపెట్టయాలు మెచ్చ నేర్చు ఏమి జిక్క విపుని వేమరుదిట్టును..."
addComments
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి