కలిసిమెలిసి బ్రతికే రోజులు పోయినై
కనికరమూ, కనుపాపలీ పంచే కాలం పోయినై
వెలుగులు వేయని మానవ హృదయం
వెంటపడి వచ్చింది – స్వార్థపు సంస్కృతి పరిమళం
పక్కవాడి బాధ నావైతే
పరిగెత్తే కాలాలు పోయినై
ఇప్పుడేమో, పడిపోతే చూద్దామని
చూపులు తిప్పే మనుషులే మిగిలినై
నువ్వు – నేను – మనం అనే బంధాలు
నా – నాకే – నాకు అన్న పాళ్లై
పగలంతా మాట్లాడే మాటలు
రాత్రికి మిగిలే మౌనాలు!
చిన్న ఆనందాలు – ఇతరులకు ఇవ్వలేక
చిన్న నష్టాలు – మిగిలినవారికి ఊహించలేక
ప్రతి పాదం పయనమే – నా ప్రయోజనానికే
ప్రతి నవ్వు నాటకమే – నా అవసరానికే
పెద్దలు నేర్పిన పాఠాలు – పుస్తకాల్లోనే మిగిలి
ప్రపంచం నేర్పిన పాఠం – “ముందు నీవే!” అని
#. #. #
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి