రాణిగారి గది.2: -వసుధారాణి.

 భవనం ముందున్న వరండా మెట్లు సగం పడిపోయి చీలికలు వచ్చి ఉన్నాయి.ముగ్గురం జాగర్తగా చూసుకుని మెట్లు ఎక్కి ప్రధానద్వారంలా అనిపించే దాని దగ్గర ఆగాము.మా నరసారాయుడు(నరసరావుపేట జమీందారు)గారు మంచి కళాహృదయం ఉన్న ఆయన అనుకుంటా.ద్వారంకి ఇరువైపులా ఇద్దరు చక్కని యువతులు చేతిలో దీపపుప్రమిదలు పట్టుకుని ఉన్నారు స్వాగతం ఫోజులో.మాసిపోయి అక్కడక్కడా గచ్చు రాలిపోయినా ఆబొమ్మలెంత బాగున్నాయో.ద్వారాబంధంగానీ,తలుపు కానీ లేవు ప్రజలు ఎత్తుకుపోయి ఉంటారు.రాళ్లు ,పిచ్చిమొక్కలు అడ్డుగా ఉన్నాయి.

నేను ముందుకువెళ్లి లోపలికి తొంగిచూసాను.పెద్దఖాళీ చుట్టూ చిన్న చిన్న కిటికీలనుంచి కాస్త వెలుగు వస్తోంది.ఆవెలుతురు వింత నీడలని చూపుతోంది. సీత భయపడుతోంది కదా అని నువ్వు బయటే ఉండు నేను అనూరాధ పోతాం లోపలికి అని చెప్పా. అబ్బా వస్తా నేను ఒక్కదాన్ని బయట ఉండేకంటే నీతో లోపలికి వస్తా అంది సీత. ఆ వాతావరణం దానికి కూడా ఆసక్తి కలిగించినట్లుఉంది.సరే అని మెల్లిగా రాళ్ళని పిచ్చిమొక్కల్ని చూసుకుని జాగర్తగా అడుగులు వేసుకుని లోపలికి వెళ్ళాం.పొలం వెళ్ళేటప్పుడు పట్టుకెళ్లే టార్చ్ లైట్ తెచ్చిఉంటే బాగుండేది అనిపించింది ఆ చీకటి చూసి.ముగ్గురం తెలియకుండానే ఒకళ్ళని ఒకళ్ళు గట్టిగా పట్టుకున్నాం.

చికటికి కాసేపటికి కళ్ళు అలవాటు పడి,ఆకిటికీలనుంచి వచ్చే సన్నని వెలుతురు నుంచి లోపల ఏముందో కనపడ సాగింది.మొదటగా పెద్ద హాలు దాని నుంచి  చుట్టూ ఉన్న మూడు నాలుగు రూముల లోకి తలుపులు , మేము ప్రవేశించిన ద్వారంకి ఎదురు గుండా పైకి మెట్లు.

రూముల్లోకి పోదాం అంది అనూరాధ ,ఇంటికి పోదాం అండి సీత,పైకి వెళ్లి చూద్దాం అన్నా నేను.

సరే అని మధ్యే మార్గంగా కుడి వైపు ఉన్న గదిలోకి మొదటగా వెళదామని ముగ్గురం చేతులు పట్టుకుని మెల్లిగా వెళ్ళాం .అన్నిటికీ తలుపులు తీసిన ఖాళీలు ఉన్నాయి కానీ తలుపులు లేవు.ఆగదికి కిటికీ లేదో లేక పైనుంచి కూలిపోయి మూసుకుపోయిందో తెలీదు కానీ అసలు వెలుగే లేదు .మొదట నేను తలుపునుంచి ఒక అడుగు లోపలికి వేసా. నావెనకాల అనూరాధ ఆ తరవాత సీత ఉన్నారు వాళ్ళింకా లోపల అడుగు పెట్టలేదు.నేను రెండో అడుగు  ముందుకు వేసాను గట్టిగా గోడలాంటిది  ఏదో ముక్కుకు నుదుటి తగలడం నేను అబ్బా అనటం ,దబ్బున పెద్దశబ్దం చేస్తు ఏదో పడటం ఒక్కసారే జరిగాయి .ఇంక అంతే వామ్మో అని అరిచి సీత,అనూరాధ ,నేను ఎలా హాల్లోకి వచ్చామో,వరండా మెట్లు ఎలా దిగామో ,చిల్లచెట్లలో పడి ఎలా పరుగెత్తమో ఆదేవుడికి ఎరుక.

ఇంకేముంది ఆ తరవాత మనం బళ్ళో వీర ధీర బాలిక అయిపోయాం.ఎందుకంటే మా అనూరాధ నేను అడుగుపెట్టిన గదిని రాణిగారి గదిగా చేసేసి .రాణిగారి గదిలో మొదటగా అడుగు పెట్టి వెనక్కి క్షేమంగా  వచ్చిన సాహసిగా  చేసేసింది నన్ను,అందరికీ కధలు కధలు గా చెప్పి.