జీవన మార్గం..!!>కవిత; -కోరాడ నరసింహా రావు.>విశాఖపట్నం

జన్మించాక... జీవించటమంటే 

తిని,తిరిగి... 

కోరికలు తీర్చు కో వటమేనా?

జీవితమంటే... 

ఓ  బాధ్యత... ఓ నిబద్దత..!

సుఖమయ జీవనానికి... 

పటిష్టమైన ఉపాధికోసం... 

గట్టిప్రయత్నమే చెయ్యాలి !

కాలం విలువ తెలుసుకుని.... 

ఎప్పుడు... ఏది... ఎలా చెయ్యాలో...

అలా చెయ్యక పోతే...., 

అది మనిషి జీవితం లా... సాగుతుందా... ?

ఎద్దు బ్రతుకై పోదూ.... !!

చదివే వయసులో... బుద్దిగా శ్రద్ధతో చదివి...., 

ఉద్యోగం కోసం అహర్నిశలూ 

అలుపెరుగక శ్రమించీ...., 

ఆ దేవుడు ప్రేమతో ఇచ్చిన 

బహుమతి లాంటి భార్యతో, 

ప్రేమానురాగాల పంట... బిడ్డలతో సుఖించి, ఆనందిం చక....., 

ఏవేవో మితిమీరిన ఊహల్లో... 

బిడ్డలబాధ్యత విస్మరిస్తే ఎలా ?

జీవితానికైనా... 

కుటుంబాని కైనా...సమాజానికైనా...

భార్య,భర్తలే మూలంకదా...!

ఒకరు ఆర్ధికభారాన్ని... ఇంకొ కరు  

కుటుంబ సంరక్షణా భారాన్ని...

సక్రమంగా నిర్వర్తించినపుడేకదా

ఆ సంసార శకటం -

సాఫీగా... గమ్యం చేరగలిగేది !

డబ్బు... డబ్బు... డబ్బు... !

ఈ డబ్బు యాతనలో... 

భర్త  అటు....భార్య ఇటు... 

పిల్లల్ని పట్టించుకునేదెవరు ?

వాళ్ళదారి... 

మరోదారిఅయిపోదా!

పడ్డ కష్టమంతా వృధాయైపోదా?

శాంతీ - సౌఖ్యమూ లేని సంపాదన... 

బూడిదలో పోసిన పన్నీరే కదూ.... !

ఇంత చదువూ చదివి.... 

ఎంతోజ్ఞానము  కలిగీ.... 

ఇలా.. బ్రతకటం వృధాకదూ!

                  ****************