ఏదో... రాయాలని కూచుంటే...
కలం, కదిలితేనా.... !
ఐనా... మనపిచ్చిగానీ....
మనం రాయటమేమిటి... ?!
అదే... మనల్ని కూచోబెట్టి...
తనగురించి తనే, రాయించు కోవాలిసిందే.... !!
నానుండి ఓ కవిత రావాలంటే...ఆయా వ్యక్తులో ..
విషయాలో ... బాగా కదిలిస్తే గాని రాదు కదా... !
అపరిమితమైన అభిమానా న్నై నా పుట్టించుకోవాలి..., విపరీతమైన కోపాన్నైనా కలిగిం చగలగాలి...!
నిజానికి... నేను కవితలని రాస్తున్నవేవీ కవితలే కావు... !
నా హృదయ ఆనంద - ఆక్రoద నలే.... !!
నాకు... ప్రక్రియలతో కుస్తీ ప ట్లు పట్టటం......అస్సలిష్టముం డదు....!
నానుండి ఏదైనా... దానికదిగా అలవోకగా రావలసిందే... !
నేనో గొప్ప కవిని అనిపించుకోకనకపోతేమాత్రం నాకేమిటి నష్టం... !?
ఐనా ఆవిషయం లో... నేనే మొదటి వాడ్నీ కాను..., అది నాతోనే ఆఖరు అవదు !!
నేను రాస్తున్నది... నాఆత్మను సంతృప్తి పరచుకోటానికే.... !
నాకది చాలు... !!
*******
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి