నీ ప్రేమామృత దృక్కుల చిరుజల్లుకే
నేను వరద గోదారినయ్యాను
తెలి మబ్బుల వెన్నెల్లో
ఏటి ఇసుకతిన్నెల్లో
నత్తగుల్లలు, గులకరాళ్ళేరుకున్న
నా బాల్యం తిరిగి వచ్చిన అనుభూతి
అనంతాకాశపు ఆవలితీరాన
నీవు ఆలాపించిన రసఝరి
నా అమాయకత్వాన్ని
నిలువునా తడిపేసింది
మనిద్దరిమధ్యని
ఈ చిరుచీలిక
నన్ను
నిబిడాంధకారంలో చిత్తడిచేసి
నీ మౌన పరిష్వంగంలో
నా అస్తిత్వాన్నే సవాల్ చేసింది
ఈ ఛందో బందోబస్తులన్నీ
చట్ఫట్ మనిపించి
ఈ అహంకారపు ఇనుపగోడలను
తునియలు చేసి
మమకారపు చిరునవ్వులు పూయిద్దాం
మన హృదయ కవాటాల
గొళ్ళాలూడదీసి
సుందర ప్రేమైక నందనోద్యానంలో
సుమధుర పరిమళవీచికలను ఆనందిద్దాం!!
*********************************
అస్తిత్వం;- - డా.గౌరవరాజు సతీష్ కుమార్.
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి