కాలం ఎంత విచిత్రమైనది
ఆగక సాగడమే నైజమనే భ్రమ
కలిగిస్తుంది
క్షణం ఆగిన క్షణం ఆట
ముగుస్తుంది చివరి శ్వాసతో
రంగుల లోకంలో తిప్పేది
నిన్నైనా నన్నైనా
రంగుల రాట్నమే
రంగు రంగుల వలయాలల్లోకి ఎత్తుతూ పడేస్తూ
ఆశాజీవుల ఎదురుచూపు రేపటి కలలు
నేడు గారెంటీగా గడిస్తే నడిస్తే
తెరుచుకొనేది రేపటి దర్వాజ
వాలిన రెప్పలు ఎప్పటికీ
ఘనీభవించిన కిటికీవే
ఎడారి ప్రవాహం ఒంటరి ప్రయాణం
మూసిన రెప్పల పిలుపు క్షణమాగిన క్షణం కథ శాశ్వత నిద్ర
మన బస ఇక్కడ కొన్నాళ్ళని
ఎవరనుకోరు
నేనే అంతా...అంతా నాదే స్థితి గతి
కరిగిన మంచు పుట్టలు
ఒక జననం ఒక జీవితం ఒక సమాప్తం
కాదనలేని నిజం
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి