ఊరుగాలి ఈల 92:- డా.టి.రాధాకృష్ణమాచార్యులు

ఇవి అచ్చుతప్పుల్లేని ఊరుపంక్తులు పుస్తకంపాతే

చదివేపాదాలు వినేచేతులు చేసేపదనటన పల్లెదే

అప్పుడు మూసినకన్ను తెరిచే  తలవేడెక్కే ఊరు

ఆఁ వాడందడు ఎవరికీ మాటచిన్న పనేపెద్దపల్లేల

కంచం వద్దు అరేచేయుంది జుర్రేందుకు నోరే ఊరు

ఇదిఅదీకాదు ఒకేమాట ఒకేబాట ఊరు పూదోట

మొకం స్నానంలో తడిసే మెకం ఫ్రీఆటల పల్లె రెఫ్రీ

ఎక్కడికీ పోదు ఊరు చుట్టాల్లేరా!నీవొస్తే తాళంనో

కథకల్పన కాదు ఊరు నాగుండె నేనే కవితభవిత

ఏమండీ! ఈల ఎండ్ చేస్తే ఊరు చదివేదెలా తల్లీ

గాలికి రాలే ధ్వని చెలికొంగు పొంగేసడి కావ్యేంతి

చెమర్చే కనుల సిరా ఒలికిపాటై పల్లెరాసే  వనం

పల్లెలే దేశం పట్టుగొమ్మలు మనిషీచెట్టు నేలూగే

నొప్పితెలియని మత్తుఊరే దెబ్బఏడ్పు గాడ్పేలేదే

సానుభూతి వద్దు విమర్శముద్దు నే పెరిగేదే పల్లెగ

నిప్పూ మంచు కవిత రాబర్ట్ ఫ్రాస్టుదే  చదివేపల్లే

అంతా తిననోళ్ళే ఫుడ్ గాయబ్ మియా బీబీనహీ

బచ్ఛేఅచ్ఛే జాన్ ఖాతే గాఁవ్ ఎక్ ఖోజ్  బచాకే రక్

గాలిమోటర్లపోతూ ఆశగా చూశాను ఊరు చీమే

చూస్తే పైన నీలినింగి కిందజాస్తే మట్టి నోబ్యూటీ

జలపాతం పాడింది నేలతల్లి నింగితాగ నీరేది సీసీ

=====================================

(ఇంకా ఉంది)