సాహితీ కవికళాపీఠం*
*సాహితీ కెరటాలు
===============
నా పుట్టుక అక్షరం తెలియని అంధకార బందురం..!
నా తల్లి దండ్రులు చీకటి తో పోరాడి ఓడిన పరాజితులు..!
నా బాల్యం సమస్యల వలయంలో చిక్కుకున్న సీతా కోకచిలుక..!
నా కులం అడుగడుగునా అసమానతల చీకటి కుహరం..!
నా అడుగులు పేదరికపు నగ్న ఎదపై నర్తించే కాల నాగులు..!
జానెడు పొట్టకోసం జగం తో పోరాడే అల్పున్ని నేను...!
బెత్తెడు గుడ్డ కోసం ఆకాశపు అంచులకు ఎగిరే రెక్కలు తెగిన పక్షిని నేను..!
దురాహంకారపు వీధులలో
ఆంక్షల కట్టు బాటును నేను..!
రోజు వారి కూలి కోసం
వంగిన నడుము బిగుసుకు పోయిన కాలాన్ని నేను..!
రాత్రి తెల్లవారింది.!
నిన్నటి చీకటి పారిపోయింది..!
నేడు విద్యతో వెలుగు రేఖలు విచ్చు కున్నాయి..!
అక్షరం నన్ను అట్టడుగు నుంచి లాగి కొలువుల కుర్చీలో కూలవేసింది..!
ఇపుడు నేను అక్షరానికి ఆలయం కట్టి
అన్యాయాలను తూర్పారా పడుతున్నా...!
కర్పూరాన్ని కరిగించినట్లు
అజ్ఞానాన్ని కరిగించి విజ్ఞానపు జ్యోతులు వెలిగిస్తున్నా..!
అసమానతల కాలం చెల్లిపోయిందని
గొంతెత్తి లోకానికి చాటుతున్నా..!
విద్యా వెలుగులు లేకుంటే
నే నెవ్వరు..?
నా ఉనికేక్కడ..?
మది జలదరింపు ఆ ఊహకే..!
# సమాప్తం #
addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి