ఒకానొక పల్లెటూరిలో మణికంఠుడు అనే వ్యవసాయదారుడు ఉండేవాడు. అతడు కష్టపడి పనిచేసేవాడు మాత్రమే కాదు, అతడికి ఆ గ్రామంలో ఎనలేని గౌరవం ఉండేది. అందుకు కారణం అతడు ఎప్పుడూ తన మాట తప్పకపోవడం. అది ఆర్థిక లావాదేవీలకు సంబంధించిన చిన్న విషయమైనా, లేదా పెద్ద సహాయానికి సంబంధించిన ఒప్పందమైనా, మణికంఠుడు ఒకసారి మాట ఇస్తే, దాన్ని నెరవేర్చడానికి ప్రాణాలను పణంగా పెట్టినా సిద్ధమయ్యేవాడు. అతని మాట బంగారమంత విలువైనదిగా భావించబడేది.
ఒక సంవత్సరం, ఆ ప్రాంతమంతటా వర్షాభావం వలన కరువు తాండవించింది. చుట్టుపక్కల పొలాలన్నీ ఎండిపోయాయి. పక్క ఊరిలో ఉన్న ధనవంతుడు, భూస్వామి అయిన రఘురామయ్య తన పొలాలకు మాత్రం పెద్ద చెరువు ద్వారా నీటి వసతి కల్పించుకుని, వ్యవసాయం చేయిస్తున్నాడు. రఘురామయ్య మణికంఠుడి దగ్గరకు వచ్చి, "మణికంఠా! ఇక్కడ వర్షాలు లేవు కదా. నువ్వు, నీతో పాటు ఇంకో పది మంది కూలీలు ఆరు నెలలపాటు నా పొలాల్లో పూర్తి స్థాయిలో పని చేయాలి. మీరు కష్టపడి పనిచేస్తే, ఈ కరువు కాలంలో మీరు పడిన శ్రమకు తగినట్లుగా, సాధారణ కూలి కంటే రెట్టింపు కూలి చెల్లిస్తానని మాట ఇస్తున్నాను," అన్నాడు.
మణికంఠుడు తనతో పాటు పనిచేసే పది మంది కూలీలకు ధనం, పని రెండూ అత్యవసరం అని గుర్తించి, వారి ప్రయోజనం కోసం ధనవంతుడికి మాట ఇచ్చాడు. ఆరు నెలలు ఆ పది మంది కూలీలతో కలిసి మణికంఠుడు అహర్నిశలు శ్రమించాడు. ఎండనక, వాననక (వాన పడకపోయినా), కాలునక, చేయినక అన్నట్లుగా కష్టపడ్డాడు. ఆ ఆరు నెలలు గడిచాక, మణికంఠుడి సొంత గ్రామంలో వర్షాలు బాగా పడి, తన సొంత పొలంలో పంట విత్తనాలు వేయడానికి సమయం ఆసన్నమైంది. ఈ సమయంలో సొంత ఊరికి వెళ్లకపోతే, సంవత్సరం పాటు నష్టం తప్పదు.
అయితే, రఘురామయ్య మణికంఠుడి దగ్గరికి వచ్చి, "మణికంఠా, పంట కోతకు ఇంకా పూర్తిగా సిద్ధం కాలేదు. నాకు సహాయంగా మీరు మరో నెల రోజులు ఇక్కడే ఉండి పనులు చక్కబెట్టాలి. మీ కూలి గురించి చింతించకండి, అంతా బాగా చూసుకుంటాను," అని కోరాడు. మణికంఠుడి మనసులో పెద్ద సంఘర్షణ మొదలైంది. సొంత పొలంలో నష్టం, తోటి కూలీల భవిష్యత్తు, ఒకవైపు, ఇచ్చిన మాట మరొకవైపు. అయినా, అతడు రఘురామయ్యకు ఆరు నెలల పని పూర్తయ్యాక, మరో నెల ఉండడానికి అప్పటికప్పుడే మాట ఇచ్చాడు.
"రఘురామయ్యగారు, నేను మీకు మరో నెల ఉంటానని మాట ఇచ్చాను. ఆ మాటను నేను తప్పను. కానీ, మా తోటి కూలీలు ఇక్కడ ఉండలేరు. వారికి ఆ నెల రోజులు సొంత పొలంలో పని చేసుకోవాల్సిన అత్యవసరం ఉంది. నేను నా మాట నిలబెట్టుకోవడానికి ఒక్కడినే ఉండి పని చేస్తాను. దయచేసి వారికి ఈ రోజు కూలి, రెట్టింపు బహుమానం చెల్లించి, వారిని పంపించి వేయండి," అన్నాడు.
మణికంఠుడి స్వార్థం లేని మాట, తన నష్టాన్ని సైతం లెక్కచేయకుండా ఇచ్చిన మాట కోసం నిలబడే ధైర్యం చూసి రఘురామయ్య కదిలిపోయాడు.
"మణికంఠా! నాకు నీతి అంటే ఏమిటో ఈ రోజు నీ వల్ల తెలిసింది. నీతి ధనం కంటే గొప్పదని నిరూపించావు. నీవు ఇంక ఒక్క రోజు కూడా ఇక్కడ ఉండనవసరం లేదు. మీ అందరి కూలితో పాటు, నీతిగా మాట నిలబెట్టుకున్నందుకు బోనస్గా మరో రెట్టింపు ధనాన్ని నీకు, నీ కూలీలకు బహుమతిగా ఇస్తున్నాను. మీరంతా మీ ఊరికి వెళ్లి, మీ పనులు చూసుకోండి," అని చెప్పాడు. మణికంఠుడు ఆ డబ్బుతో సంతోషంగా, గౌరవంతో తలెత్తుకుని ఊరికి తిరిగి వచ్చాడు.
మాట నిలబెట్టుకోవడం అనేది కేవలం ఒప్పందం కాదు, అది మన ఆత్మగౌరవానికి, మన నైతిక విలువలకు కొలమానం. మనం మాట తప్పకపోతే, ప్రపంచమే మన ముందు తలవంచుతుంది.
క్షణిక లాభాల కోసం మాట తప్పడం చిన్నతనమే కాక, అది భవిష్యత్తులో మన విలువను పూర్తిగా తగ్గిస్తుంది. ఎల్లప్పుడూ సత్యంగా, నిజాయితీగా ఉండి, ఇచ్చిన మాటను తు.చ. తప్పకుండా పాటించాలి. ఎందుకంటే, మన సంపద కన్నా, మన మాట విలువ ఎంతో గొప్పది.


addComments
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి